Historia miasta

Karpacz to miasto położone we Karkonoszach na wysokości 480-885m n.p.m. u podnóża najwyższego ich i Sudetów szczytu – Śnieżki. Pierwszymi mieszkańcami w tej okolicy byli smolarze, którzy osiedlili się w Krummhubel ok XVI w. W związku z wytopem żelaza w pobliskich Kowarach gdzie dostarczali oni węgiel. Następnie na tereny dzisiejszego Karpacza przybyli adepci medycyny – laboranci, którzy uciekli z Czech po wojnie trzydziestoletniej w związku z prześladowaniami na tle religijnym. Laboranci przez miejscowych zostali bardzo miło przyjęci w zamian za co nauczyli oni miejscowych gospodarzy sztuki zbierania i wytwarzania z ziół lekarstw. Profesja laboranta rozwinęła się w Krummhubel tak bardzo, że w krótkim czasie z małej nie słynącej z niczego osady miejsce to stało się prężnie rozwijającym się znanym w całej Europie ośrodkiem zielarskim. Kiedy Krummhubel zostano osławione zaczęło tu przybywać coraz więcej turystów chcących zwiedzić to miejsce. W związku rosną z roku na rok ilością przybywających tu turystów lokalne władze wprowadziły dwie nowe profesje przewodnika górskiego i tragarza lektyk . W krótkim czasie także pod tym kątem Krummhubel zaczęło prężnie się rozwijać aż stało się ogromnym znanym także z tego względu ośrodkiem przewodników i tragarzy lektyk. Kiedy do Karpacza zaczęły przybywać rzesze turystów główną atrakcją stała się Śnieżka – nic więc dziwnego, że zbudowanie na niej w 1895 roku stacji kolejowej spowodowało niezwykły rozwój miasta. W roku 1945 Krummhubel zostało wcielone do Polski i nadano mu nazwę Karpacz, piętnaście lat później nadano mu prawa miejskie.